مقام‌ صاحب‌ الزمان‌ - شوشتر

شوشتر یکی از شهرهای قدیمی استان خوزستان در ایران است که به عربی آن را " تستر" می نامند. تاریخ نویسان قدیم تستر را به معنی خوب تر دانسته و نوشته اند که چون شهر شوش روبه ویرانی می رفت ، در شش فرسنگی آن شهری بنا شد که خوش آب وهوا وحاصل خیزتر از شوش بودکه آن شهر را شوشتر نامیدند ،یعنی از شوش بهتر .

جمعیت این شهر نزدیک دویست هزار نفر است و مردم آن مهربان،خون گرم ومومن اند.هوای این شهرگرمسیری است ودربعضی از سال ها دمای هوا در تابستان به 55 درجه سانتی گراد هم رسیده است .

یکی از مقام هایی که به دلیل عشق و علاقه وافر مردم شوشتر نسبت به امام زمان (عج) بنا شده ، مقا م صا حب الزمان است که در  شمال شرق شوشتر درانتهای منطقه بلیتی واقع شده وقبرستان اصلی شهر است.این مکان  فضای روحانی ودلپذیری دارد وآن قدر عزیز ومحترم است که بسیاری از مردم شوشتر وشهرهای اطراف وصیت می کنند در این قبرستان به خاک سپرده شوند.

می گویند  درسال های گذشته ، معمول بود که روزهای سه شنبه عده ای از نیکان شهر برای زیارت امام زمان ( عج ) وخواندن دعا به اطراف شهر می رفتند وبعد ازانجام  اعمال ،ناهار می خوردند.

روزی هنگام ظهر ،زمانی که این عده مشغول صرف ناهار بودند،شخص ناشناسی با لباس عربی می آید و آنان او را برای ناهار دعوت می کنند. سه هفته آن شخص روزهای سه شنبه مهمان این جمع بود.

در هفته سوم  مرد ناشناس از آنان دعوت می کند تا هفته آ ینده ناهار مهمان او باشند. روز موعود فرا می رسد ومیزبان ، آنها را به باغی بسیار زیبا و با صفا که سرشار از درخت ونهر آب بود،راهنمایی می کند .پس از ناهارو خداحافظی با میزبان ،هنوز چند قدم از محل دور نشده بودند که به خاطر می آوردند در آن منطقه باغی وجود نداشته ومنطقه ای کوهستانی بوده است .همگی بر می گردند و هرچه جست وجو می کنند، اثری از باغ نمی یابند .

تکبیر گویان به شهر بر می گر دند .آنان یقین داشتند مهمان صاحب الزمان بوده اند .از آن پس آن محل ( الله اکبر) معروف می شود.

می گویند محل زیارت قسمتی است که بعدها پس از بنای بقعه ، منبر سنگی را آن جا نهاده اند که در پایان متن ،عکس هایی از این مکان متبرک تقدیم شما می شو

در سال 1355 این مکان را تعمیروحرم و رواق ها را تو سعه می دهندو ساختمان وسیعی برای استفاده زائران می سازند .

حیاط  وسیع بقعه ، 7 حجره برای آرام گاه اشخاص دارد. ایوان ورودی بقعه رو به غرب است و یک طاق رومی دارد که فقط در قسمت جلو آن کاشی کاری قدیمی اش مانده.در بیرون بقعه ،قبرستان وسیعی است که حیاط وسیع بقعه در میان آن قبرستان واقع شده است .گنبد بقعه کلاه درویشی 12 ترک است که با کاشی سبز و آبی تزئین شده است.

، جمعیت بسیاری از مردم شوشتر و دیگر شهرهای خوزستان و ایران به این مقام می آیند برای زیارت و عبادت ، در آمد و شد هستند و در روزهای مبارکی چون نیمه ی شعبان  با شعر خوانی و مداحی ، برای میلاد با سعادت آقا امام زمان جشن می گیرند.

 

قدمگاه صاحب الزمان در شمال شرقی شهر شوشتر در انتهای بزرگراه بین الحرمین قرار دارد. بر اساس سنگ نبشته ای که در بنای قبلی قدمگاه بدست آمده و دارای اشعاری با ماده تاریخ است، بنای اولیه بوسیله درویش کریم نامی در دوره سلطنت شاه صفی (1047ه‍.ق) ساخته شده است. در اوایل قرن 14ه‍ مرحوم ملا حسین طبیب شوشتری ساختمانهای دیگری برآن افزود و در سال 1355 شمسی بوسیله هیأت امنا بازسازی کلی شده و معمار آن حاج محمود معماریان بوده است. مالکیت بنا وقفی و در تولیت اداره اوقاف شهرستان می باشد.

بنا با سبک معماری دو ایوانی و شامل صحن، ایوانهای ورودی، رواق ها، حجره ها و آرامگاه های خصوصی، کفش کن های زنانه و مردانه و سرویس بهداشتی است.

 ایوان ورودی در غرب و ایوان دیگر در شمال بنا قرار دارد. در دو سوی ایوان ورودی دو گلدسته وجود دارد. قدمگاه صاحب الزمان بدلیل حرمت خاصی که نزد مردم شوشتر دارد محل برگزاری جشن هاو مناسبت های مذهبی است بویژه جشن های نیمه شعبان با حضور گسترده مردم در قدمگاه برگزار می شود. 5 نوع تزئین کاشیکاری، حجاری، کتیبه های خطی و خراطی در بنا اجرا شده است.

کاشی کاری از نوع هفت رنگ با زمینه لاجوردی و نقوش اسلیمی، ختایی، ستاره ها و گل های چند پر، نقوش گلدانی و طرح های گره چینی.

خراطی بر درهای ورودی با طرح گره چینی (کار اصفهان عمل محمد علی علیزاده اصفهانی)  و حجاری در دو سوی ازاره ایوان ورودی بر سنگ مرمر سفید با نقوش برجسته گلدانی شکل. کتیبه های خطی شامل آیات قرآنی، جملات دعایی، زیارت نامه ها و اشعار با ماده تاریخ ساخت بنا با خطوط ثلث، نسخ و نستعلیق.
 اطراف بنا را قبرستان وسیعی فرا گرفته که برخی از سنگ قبرهای آن قدیمی است. در ساخت بنا مصالحی چون سنگ، آجر و گچ بکار رفته است